Witaj w naszym przewodniku po największych parkach narodowych w Polsce! Jeśli kochasz przyrodę i szukasz miejsca na wypoczynek w otoczeniu dzikiej fauny i flory, trafiłeś we właściwe miejsce. Poznaj z nami trzy największe i najpiękniejsze polskie parki narodowe. Zapewniamy, że każdy z nich zachwyci Cię swoim unikatowym charakterem!
Wprowadzenie do polskich parków narodowych
Polska słynie z niezwykłej różnorodności krajobrazów – od górskich szczytów po nadmorskie plaże. Nic więc dziwnego, że znajdziemy tu wiele obszarów objętych ochroną w postaci parków narodowych. Stanowią one ostoję dla wielu gatunków roślin i zwierząt. W parkach narodowych obowiązuje ścisły zakaz polowań i wycinki drzew. Dzięki temu możemy podziwiać tu nieskażoną dziką przyrodę.
Co to jest park narodowy?
Park narodowy to obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi. Jego celem jest zachowanie różnorodności biologicznej poprzez ochronę ekosystemów oraz stanowisk roślin i zwierząt. W Polsce mamy obecnie 23 parki narodowe o łącznej powierzchni ponad 300 tys. ha. Największe z nich przedstawimy w dalszej części artykułu.
Przegląd polskich parków narodowych
Polskie parki narodowe zajmują zróżnicowane obszary – od piaszczystych wydm nadmorskich po skaliste szczyty gór. Dzięki temu charakteryzują się ogromnym bogactwem gatunkowym roślin i zwierząt. W parkach narodowych występują m.in. rzadkie gatunki ssaków, ptaków, gadów i owadów objętych ochroną. Spacerując oznakowanymi szlakami, można podziwiać ich naturalne środowisko.
Bieszczadzki Park Narodowy
Bieszczadzki Park Narodowy położony jest na południowo–wschodnich krańcach Polski, w paśmie Bieszczadów Zachodnich. Zajmuje powierzchnię 29 201 ha i jest pod tym względem największym parkiem narodowym w Polsce.
Charakterystyka Bieszczadzkiego Parku Narodowego
Park utworzono w 1973 roku w celu ochrony wyjątkowego krajobrazu górskiego z licznymi polanami, halami i szczytami sięgającymi ponad 1300 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem jest Tarnica (1346 m n.p.m.). Ponad połowa powierzchni Parku pokryta jest lasami bukowymi i jodłowymi.
W Bieszczadzkim Parku Narodowym występuje ok. 1000 gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele endemitów karpackich. Można tu spotkać m.in. sasankę otwartą, tojad morawski i dzwonek piłkowany.
Bogata jest również fauna Parku. Żyją tu m.in. niedźwiedzie brunatne, wilki, ryśe i żbiki. Liczne są także ptaki drapieżne, jak orły przednie i orliki krzykliwe.
Bieszczadzki Park Narodowy to raj dla miłośników górskich wędrówek. Wytyczono tu 260 km szlaków turystycznych, a na szczytach znajdują się punkty widokowe, z których rozpościera się zapierająca dech w piersiach panorama Bieszczadów.
Tatrzański Park Narodowy
Drugim co do wielkości parkiem narodowym jest Tatrzański Park Narodowy, obejmujący polską część Tatr – najwyższych gór w Polsce. Został on utworzony w 1954 roku i zajmuje powierzchnię 21 197 ha.
Charakterystyka Tatrzańskiego Parku Narodowego
Tatrzański Park Narodowy chroni wyjątkowy alpejski krajobraz Tatr Wysokich i Zachodnich. Najwyższym szczytem jest Rysy (2499 m n.p.m.). Ponad połowę obszaru Parku zajmują lasy regla dolnego, głównie świerkowe. Wyżej rosną kosodrzewina i hale.
Na terenie Parku występuje ok. 1250 gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele endemicznych dla Tatr, np. pierwiosnek maleńki, starzec kraiński i skalnica tatrzańska.
Z większych zwierząt żyją tu kozice, niedźwiedzie, ryśe i wilki. Liczne są endemiczne dla Tatr gatunki bezkręgowców, jak motyle apończyk tatreński i skalnik driada.
W Tatrach wytyczono 275 km szlaków turystycznych. Największą atrakcją jest widok z Kasprowego Wierchu, do którego można dojechać kolejką linowo–terenową. Znajduje się tam również Muzeum Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Wielkopolski Park Narodowy
Trzecim pod względem wielkości parkiem jest Wielkopolski Park Narodowy, położony na Nizinie Wielkopolsko–Kujawskiej. Został on założony w 1957 roku i zajmuje powierzchnię 7584 ha.
Charakterystyka Wielkopolskiego Parku Narodowego
Głównym przedmiotem ochrony jest unikatowy las mieszany z przewagą dębów, który stanowi pozostałości Puszczy Noteckiej. Dominują tu 140–letnie okazy dębu szypułkowego o obwodach do 6 m.
Na terenie Parku stwierdzono występowanie prawie 2000 gatunków roślin naczyniowych, w tym chronionych storczyków i lilii złotogłów.
Z większych ssaków występują tu jelenie, daniele, dziki i sarny. Liczne są ptaki, zwłaszcza dzięcioły i sowy. Do rzadkości należy żółw błotny.
Park posiada rozbudowaną sieć szlaków turystycznych i ścieżek rowerowych. Największą atrakcją jest rezerwat ścisły „Las liściasty w Promnie”, chroniący najstarsze drzewostany.
Mamy nadzieję, że nasz przewodnik zachęcił Cię do odwiedzenia polskich parków narodowych! Każdy z nich oferuje niepowtarzalne przeżycia na łonie dzikiej przyrody. Niezapomnianych wrażeń i wspaniałych widoków!
